Dupré izan zen termino hau zehaztu zuen aintzindaria 1970.urtean. Une horretan Dupré-k gaitz psikiko eta motrizek zuten erlazioa aipatu zuen.
1925. ean, Wallonek garrantzia eman zion funtzio teknikoari eta aldi berean, Piaget-ek ideia garrantzitsua azpimarratu zuen; ekintza, mugimendua, komunikazioa eta emozioa direla abiapuntua alajaina.
Ajuriaguerrak, psikomotrizitatea praktika espezifiko bezala adierazten du. Honek, erabiliak ziren kontzeptuetaz gain (Schilder, gorputz eskema) metodo eta teknika bereziak eskaini zituen.
1969.ean ere “Educación Psikomotriz y Retraso Mental” liburua argitaratu zen, liburu honekin psikomotrizitatean autonomia lortzen du eta hezkuntza jarduera original bilakatzen da bere helburu eta bitartekoekin.
Urte berean, Bartzelonan, “Escuela Municipal de Expresión” zabaltzen da. Eskola honetan Lapierre eta Aucouturier-en eragina oso nabaria izan zen, eta psikomotrizitatea hezkuntza arlora zabaltzea lortu zuten osasun alorrean zabaldu beharrean.
1985.ean eskola integrazioa ezarri egiten da, eta Hezkuntza bereziaren alorrean psikomotrizitatea eta psikomotrizista berheziketa kasuetako interbentzioetan profesional bezala onartua izaten da.
No hay comentarios:
Publicar un comentario